Habia

Kthim në Tiranën e totalitarizmit, me personazhe që nuk janë armiqësore ndaj tij. Të paktën në fillim. Gjithçka fillon me një ndodhi tragjikomike, që të paktën kështu tingëllon nga lartësitë e së sotmes.
Gjatë një fjalimi të rëndësishëm të Sekretarit të Përgjithshëm të Partisë, njeriut më të fuqishëm të vendit, Zoe, një specialist i lartë i ekonomisë së vendit, provon një ndjesi të çuditshme, që e huton, gati e tremb. Iu duk se kishte fituar cilësinë magjike të hidhte në letër vazhdimin e analizës edhe pasi Sekretari i Përgjithshëm kishte heshtur për t'i lënë radhën duartrokitjeve. Çuditej me një absurditet të tillë dhe mendoi se qe bërë preh e ndonjë deliri. Kjo deri në çastin kur kthjellohet se atë analizë e ka shhkruar ai vetë. Krejt i habitur, fut në xhep bllokun e tij të shënime. I duket qesharake të mbajë shënime për atë që ka shkruar vetë. Pikërisht një gjë e tillë nuk do të kalojë pa rënë në sy të Sekretarit të Përgjithshëm.
Për Zoen dhe familjen e tij nis një periudhë frike e ankthi pa fund.