Bepaling van de efficintie van het exponentile-gamma model

Een nieuwe familie van continue waarschijnlijkheidsverdelingen genaamd Exponentile-Gamma-X werd gegenereerd door het transformeren van een nieuw ontwikkelde continue waarschijnlijkheidsverdeling met de naam Exponentile-Gamma-distributie. De nieuw ontwikkelde Exponentile Gamma werd bestudeerd en er werden ook uitdrukkingen voor de statistische eigenschappen ervan afgeleid. De methode van de maximale waarschijnlijkheid werd gebruikt om de vorm en de schaalparameters van de verdeling te schatten. De nieuw ontwikkelde verdeling werd vergeleken met bestaande waarschijnlijkheidsverdelingen zoals de Exponentile en Gamma-verdelingen door deze toe te passen op vier real life gegevens om de efficintie en flexibiliteit ervan te illustreren. De resultaten toonden aan dat de nieuw ontwikkelde verdeling voor alle datasets scheefgetrokken was, terwijl de verdeling zich anders gedraagt op het gebied van de kurtosis, ook de verkregen resultaten voor alle gebruikte datasets toonden aan dat de nieuw ontwikkelde verdeling beter presteerde dan de bestaande verdelingen. Tenslotte werd de nieuw ontwikkelde kansverdeling getransformeerd naar een T-X familie van continue distributies genaamd Exponentile-Gamma-X familie van distributies, waardoor een nieuwe familie van distributies veralgemeend werd.