Prawdziwa BanalnoŚĆ Zla

Kiedy Hannah Arendt spotkaa Adolfa Eichmanna na jego procesie w Jerozolimie, uderzyo j, e nie posiada on adnej z cech zwykle kojarzonych ze zymi ludmi, jak zo, chciwo, nienawi, itp. Zamiast tego, jego najwybitniejsz cech bya cakowita bezmylno. Wywoao to pytanie, czy moe istnie zwizek midzy myleniem a powstrzymywaniem si od czynienia za, co zbadaa w swojej ostatniej ksice ycie umysu. Jeli rzeczywicie istnieje taki zwizek, moe istnie klasa ludzi, ktrzy mog by doprowadzeni do powstrzymania si od czynienia za, jeli uda im si przekona ich do zaangaowania si w mylenie. Ta ksika bada sukces Arendt w ustanowieniu takiego zwizku poprzez systematyczn analiz trzech czci ycia Umysu na temat mylenia, chci i osdzania. Chocia jej oglny projekt jest utrudniony przez czste stosowanie wysoce abstrakcyjnych i niejasnych konceptualizacji, jej bardziej przyziemne definicje mylenia i badanie dogmatyzmu wskazuj na interesujcy kierunek. Moe poprzez konkretne metody przeciwdziaa dogmatycznej bezmylnoci kogo takiego jak Eichmann.