Virtuele grenzen

Jaren van vallen en opstaan heeft een scala aan instrumenten en managementstrategien opgeleverd die zijn ontwikkeld zonder kennis van een virtuele mentaliteit die zich afspeelt, in plaats van directe fysieke kracht toe te passen om de dieren te laten voldoen aan de eisen. Recente waarnemingen wijzen op een virtuele component die ten grondslag ligt aan al het gedrag van dieren en die alleen dient om een fysiologische interventiemaatregel in gang te zetten in plaats van een fysieke maatregel, waarbij gebruik wordt gemaakt van de gedragskenmerken van dieren, met name de verdenking van iets nieuws om te formatteren en een virtuele grens in stand te houden. Inzicht in de dynamiek van deze innovatieve aanpak heeft aangetoond dat er op lange termijn een positief potentieel bestaat om de afstoting aanzienlijk te stimuleren, dat langer duurt dan fysieke interventie, dat grotere gebieden (gewasclusters in plaats van individuele gewassen) benvloedt en dat aanzienlijk minder inspanningen vereist om toe te passen, terwijl de co-existentie tussen mens en dier tot stand komt - grenzen die eerder zijn vastgelegd in de denkwijze van de dieren. Dit boek is vertaald met Kunstmatige Intelligentie.