Siostry zakonne z Santaferenas

Zainteresowanie tych badan skupia sie na trosce o obrazowa reprezentacje religijnego ciala kobiecego w spoleczenstwie kolonialnym, co pozwala nam na problematyzacje funkcji rytualnej, spolecznej i politycznej portretów zmarlych zakonnic w Nowym Królestwie Granady, przypisywanych Victorino Garcíi, 1810. Zawlaszczenie i symboliczne wykorzystanie tych obrazów przyczynia sie do badania koncepcji i paradygmatów ideologicznych, które funkcjonowaly w spoleczenstwie kolonialnym i rozszerza badania retoryki wizualnej z relacji z podreczników sztuki i autobiografii zakonnic z Nowej Granady. Studia nad reprezentacja kobiecego ciala w malarstwie kolonialnym otwieraja interpretacyjny sens historii, która zostaje przelamana w swojej dyskursywnej hegemonii, w celu zbadania konstytuowania sie kolonialnego kobiecego podmiotu na podstawie trzech metafor skonstruowanych w kluczu religijnym: Dziewicy, Ewy i Magdaleny.