Elementy rytualu wisznuickiego w Bhagawata-puranie

Ksiazka poswiecona jest kategoryzacji i analizie rytualów wisznuickich w tekscie Bhagawata-purany. Omawiane dzielo obok Mahabharaty i Ramajany jest jednym z najwazniejszych hinduistycznych tekstów epickich. Mimo ze nalezy do gatunku puranicznego, to reprezentuje kult jednej grupy religijnej - bhagawatów. Wzmianki o wspólnocie pojawiaja sie w pierwszych wiekach p.n.e., a omawiany tekst jest ich dojrzalym dzielem teologicznym, egzegeza wczesniejszej mysli braminskiej. Z lektury wylania sie szczególny kult deprecjonujacy sformalizowana rytualna sfere religijnosci. Glówne praktyki to spotkania, którym towarzyszy sluchanie i wyspiewywanie religijnych opowiesci; wizualizacje bóstwa oraz przygotowywanie sie do smierci. Ich celem jest rozbudzenie emocjonalnosci nakierowanej na bóstwo, której zewnetrznym rezultatem sa lzy, drzenie, a ostatecznie religijne oblakanie. Niniejsza praca rekonstruuje strukture obrzedowosci bhagawatów kategoryzujac rytualy w trzy grupy: glówne, zalecane, towarzyszace. Ksiazka skierowana do religioznawców, teologów i orientalistów przybliza sredniowieczne formy indyjskiego nurtu naboznego oddania (bhakti) i lamie stereotyp postrzegania rytualistyki subkontynentu.