Digoxine, endosymbiotische Archaea, virale pandemieen en menselijke soorten

De opwarming van de aarde leidt tot endosymbiotische en koloniale archeologische groei en neanderthalisatie van de soort en activering van de resterende Neanderthaler matrilineaire soorten. De endosymbiotische archaea scheidt RNA viroden af die met behulp van de menselijke HERV reverse transcriptase omgezet kunnen worden in DNA viroden. De RNA-viroden en DNA-viroden die door de menselijke archaea worden gegenereerd, kunnen hybridiseren met het menselijke virobioom en de menselijke genoomsequenties, waardoor nieuwe virussen en pandemien ontstaan. De homo neanderthalis dient als generator en reservoir van de opkomende virussen. De archeologische endosymbiont van homo neanderthalis synthetiseert digoxine uit de isoprenodenbaan. Digoxine is het evolutionaire hormoon van de Neanderthaler. Digoxine is een klein molecuul dat kan werken op het RNA-niveau splitsen, snijden en bewerken van RNA en kan de RNA-viroden op zich vernietigen. De archaea kan de stamceltransformatie van de menselijke cellen induceren via de kynurenine-weg van het tryptofaan-katabolisme. Archeologische genduceerde Warburg fenotype kan genereren stamcellen. De stamcellen worden beschermd tegen een aanval van het immuunsysteem en de archaea gegenereerde virussen kunnen overleven in de stamcellen. Archeologische digoxine houdt de opkomende neanderthalervirussen in bedwang door ze te doden.