Betlarar Hestbaki

Archie Lethbridge kom til Provence fyllilega ngur me lfi. Hann var nbinn a selja stra mynd; var a velta fyrir sr, me allar horfur a n rangri, a gefa eins manns sningu" London verkin sem hann myndi vinna Provence; og stlkan sem hann elskai hafi egi hann. Ungfr Gwendolen Gould var berandi gjaldgeng - tekjur hennar, r vru gilegar, voru ekki ngu strar til a stimpla eiginmann sinn sem gfuveiimann; hn var falleg vel rktaan htt sem fullngi auganu n ess a lta a snast og horfa eftir sr; og umfram allt mtti treysta henni a gera aldrei, segja ea hugsa venjulegt. Eins og allir mlarar, egar Archie var hefbundinn fyrir hugskotssjnum, var hann fnn blm hgvrar - hann tti ng af villtum hfrum af eigin sningu til a fora honum fr minnimttarkennd samflagi samferamanna sinna og hann hafi kaflega stfar skoanir vifangsefni kvenna hans. Gwendolen gti - eflaust haft a, v hn var einn af strum her ungra kvenna sem alin voru upp engri starfsgrein nema kynlfi - a gefa hinum ea essum kossi dansleik, en hn hefi aldrei vista alla stru og mguleika til einn maur, og vaxtai hann hann, h astum sem hentuu. Nafn Archies (a hann vonai a einn daginn myndi pra nokkur eftirstt brf ar sem hann lt n eins og a hast a) vri fullkomlega ruggt hj Gwendolen. Eini gallinn vi fullkomi innihald hans var a sanngjarn og slttur maur hans sndi merki um a vera smvgi of bstinn - v hann var aeins ungur sem maur sem er nstum kominn" telur ungmenni. heildina liti var a hins vegar me tilfinningu um sttan rangur sem Archie yfirgaf Nice og hlt fram a berja sig upp Alpes Maritimes, algerlega undirbinn fyrir einhvern furulegan ea tskranlegan atbur - hann hefi hlegi a deilu beru hugmyndina. Til a gera honum rttltt vann hann hrum hndum og hann hafi gfurlega astu og kveinn sjarma sem leyndi skorti hans snnu listrnu nmi. a er sennilega ekkert erfiara a tlka mlningu en lfu-tr - trlegur grr ljmi hlutarins, hvert lauf sett aeins ru horni og brtur ljsi ar til allt tr virist vera r blsinni oku og skarpt skuggar. Archie mlai lfur undir llum hrifum; glitrandi slinni, okugrr grum degi og flur me glitrandi undirhli enjandi laufa gegn stormmyrkum himni. Hann mlai einnig mjg sktug brn sem tndu filurnar og hlutabrfin sem xu mefram lfuverndunum og etta ni hann n ess a lkka einu sinni svi fallega fallega" en sama tma var hann a gefa rttu tilfinningunni tryggja slu.