ДАВИДИЧЕСКАЯ МОДЕЛЬ ЛИДЕРСТВА

Ni odna organizaciq ne mozhet byt' dolzhnym obrazom uprawlqema bez osuschestwleniq rukowodstwa, kotoroe kristallizuetsq w prawe komandowat', chto nazywaetsq awtoritetom, i w sposobnosti delat', chto nazywaetsq wlast'ü. Awtoritet neobhodim i dazhe nezamenim w lüboj srede, gde suschestwuet opredelennaq ierarhiq. Bez nee ne bylo by ni porqdka, ni uwazheniq k principam, i kazhdyj chelowek delal by to, chto emu zablagorassuditsq (Somerville R, cit. po ABABA GARY José, le leadership et phénomène du pouvoir dans l'organisation, neopublikowannaq dissertaciq, ESM Dakar, 2007). V nashih obschestwah po wsemu miru w celom i w Masisi w chastnosti my obychno stalkiwaemsq s neponimaniem terminow ätiki, awtoriteta, wlasti i liderstwa. Jeta priskorbnaq situaciq nablüdaetsq ne tol'ko w neskol'kih tradicionnyh obrazowaniqh, predstawlqüschih soboj samuü malen'kuü qchejku obschestwa, no i w samom bol'shom organe, kotorym qwlqetsq gosudarstwo, olicetworqemoe prawitel'stwom, kak äto widit Robert Somerwil'.